پژوهشگاه ها

از اهداف مهمی که میتوان در جذب دانشجویان در پژوهشگاه ها نام برد، آموزشی است که بر پژوهش و فراهم کردن شرایط در جهت تحقیق و پژوهش متکی است و برای دانشجویان و استادان و تربیت نیروهای متخصص پژوهشگر در راستای ایجاد نقش موثر در پژوهشگاه ها و مراکز تحقیقاتی در رشد و توسعه علمی کشور ایجاد شده است.

سال ها از تصویب و اجرای آیین نامه جذب دانشجو های پژوهش محور در پژوهشگاه ها می گذرد و این سوال هنوز در ذهن بسیاری است که تفاوت پژوهش هایی که در پژوهشگاه انجام می گیرد یا پژوهش هایی که در دانشگاه انجام می پذیرد چیست؟ آیا پژوهشگاه نیاز به دانشجویان تحصیلات تکمیلی دارد؟ آیا امکان ارائه خدمات آموزشی در پژوهشگاه ها در کنار کار پژوهشی امکان پذیر است؟

تفاوت پژوهشگاه با دانشگاه

پژوهش در پژوهشگاه ماموریت گرا و منسجم است. پژوهشگاه برای یافتن پاسخ سوالات تخصصی در جامعه در حوزه ای خاص فعالیت میکند. هیئت علمی پژوهشگاه متناسب با ماموریت سازمان و حوزه تخصصی خود، یک یا دو محور برای پژوهش انتخاب می کند و سال ها به صورت پیوسته و متمرکز و منسجم در حوزه انتخابی خود فعالیت می کند.

دانشجویان مشغول به تحصیل در تحصیلات تکمیلی پژوهشگاه ها نمی توانند به استاد راهنمای خود برای رساله موضوعی را پیشنهاد دهند بلکه دانشجویان تحصیلات تکمیلی اصولا بر مبنای نیاز پژوهشی اعضا هیئت علمی پژوهشگاه انتخاب می شوند.

آن دسته از دانشجویان دکتری که وارد پژوهشگاه می شوند، از همان ابتدا استاد راهنما و موضوع کار پژوهش و رساله آن ها مشخص است.

پژوهش در دانشگاه ماموریت گرا نیست زیرا رسالت دانشگاه پاسخگویی به سوالات حوزه تخصصی نیست بلکه دانشگاه رسالت تربیت نیروی متخصص را عهده دار است.

اعضا هیئت علمی آزادی کامل دارند تا در هر حوزه از تخصص خودشان پژوهش کنند. دانشجویان امکان ارائه موضوع پیشنهادی را به استاد راهنمای خود دارند.

نیاز به دانشجویان تحصیلات تکمیلی در پژوهشگاه

دستیاران پژوهشی که از بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی انتخاب می شوند، مزایای بسیاری نسبت به کارمندان پژوهشی دارند.

انگیزه قوی پیشرفت و پژوهش و همچنین خلاقیت و پشتکار، سرعت پاسخگویی به نیاز های تخصصی کشور و نیز سرعت تولید دانش افزایش پیدا می کند اما این موضوع در مورد کارمند کارشناس صادق نیست.

و دستیار پژوهشی دانشجو پس از چند سال پژوهش و علمی به صورت عملی یک فارغ التحصیل و یک متخصص جدید است که به جمع نیروهای متخصص کشور اضافه می گردد.

بار مالی استخدام کارشناس تا پایان بازنشستگی او یک نقیصه محسوب می شود ولی دانشجو چنین بار مالی را برای دولت ندارد.

پژوهشگاه و آموزش

آن دسته از دانشجویان تحصیلات تکمیلی که قرار است در پژوهشگاه ها بر روی موضوعی کار پژوهشی انجام دهند، طبیعتا نیازمند گذراندن برخی از دروس تخصصی پیش نیاز هستند.

تردیدی نیست که استادان راهنما و اعضای هیئت علمی که سال ها تجربه کار پژوهشی دارند

و در حوزه تخصصی خودشان مسلط و به روز هستند، صلاحیت علمی کاملی در تدریس دارند و در این زمینه صلاحیتشان از اعضا هیئت علمی دانشگاه کمتر نیست. گرفتن رسالت آموزش دروس تخصصی از پژوهشگاه و منحصر کردن آن در دانشگاه ها منطقی نیست و به نفع پژوهش و دانشجو و نظام علمی کشور نیست.

تا اینجا با ماهیت پژوهشگاه آشنا شدید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با مشاوران آویژه در تماس باشید.